به یاد شاعر لطافت و زیبایی سهراب سپهر رنگین ایران باید امشب بروم. باید امشب پیراهنی را که به اندازه تنهایی من جا دارد بردارم و به سمتی بروم که درختان حماسی پیداست . رو به آن وسعت بی واژه که همواره مرا می خواند. یک نفر باز صدا زد مرا. سهراب کفشهایم کو ؟
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی